JOURNALISTIEK DIE DE TIJD NEEMT: MINKA NIJHUIS INBEELD BIJ ZIJSPREEKT

Op dit moment werkt zij aan een roman over het leven van een vrouwelijke journalist die zich met vallen en opstaan tracht te handhaven op de apenrots van de oorlogsverslaggeving. Tragiek, humor en absurdisme wisselen elkaar af. InBeeld bij ZijSpreekt: verslaggever Minka Nijhuis, winnares van de Nieuwspoort Prijs van het Vrije Woord 2017.

Je werkt al een tijd in de journalistiek?
Het predikaat oude rot in het vak mag ik inmiddels wel voeren. Ik doe als een van de weinige vrouwelijke freelance journalisten al ruim 25 jaar onafhankelijk verslag over conflicten en dictaturen van Irak tot Myanmar.

Waar spreek en schrijf je over?
In mijn journalistieke verhalen laat ik zien wat het betekent in conflicten en onderdrukking te (over)leven. Vanuit kleine persoonlijke kronieken zoem ik uit naar de complexe context. Als spreker bied ik onderwerpen die daar op voortborduren. Over beeldvorming over onbekende werelden op basis van eigen ervaringen en verhalen. Over de kunst om als journalist en auteur verre ogenschijnlijk vaak onbegrijpelijke levens dichterbij te brengen, voorbij de cliches en de makkelijke aannames, door aansprekende verhalen achter het snelle nieuws te vertellen. Over de zoektocht naar zo veel mogelijk waarheid tussen leugens, propaganda, en valse narratieven en waarom  journalistiek die de tijd neemt zo onmisbaar is.

Het is een kijkje in de keuken van het vak en de voordelen die het heeft daarbij een vrouw te zijn. Maar het is ook een persoonlijk verhaal over een zinvol, boeiend en avontuurlijk bestaan en de kunst van het overleven.

Wat fascineert er aan je beroep?
Elke reis is weer een ontdekkingsreis.Maar uiteindelijk is het toch het menselijk gedrag in extreme omstandigheden dat me het meest fascineert. Het besef dat we altijd meer op elkaar lijken dan we denken waar onze wieg ook heeft gestaan.

Kun je een voorbeeld noemen uit eigen ervaring?
Mijn verblijf bij een familie in Bagdad na de val van het bewind van Saddam. Rondom de bewoners van “Het huis van Khala” viel de stad uiteen en het bestaan werd met de dag ongewisser, maar de manier waarop ze probeerden zich staande te houden was zo herkenbaar.

Ben je geïnspireerd door anderen?
Mijn grote voorbeelden komen van over de grens. Bijvoorbeeld de legendarische Martha Gellhorn,een onverschrokken getuige die een gezicht wist te geven aan oorlog.

Wat wil je bereiken met je verhaal?
De ramen waardoor we naar de buitenwereld kijken schoonpoetsen. Mensen laten nadenken over verre oorden en daarmee ook over ‘de ander' in eigen land. Bestaande aannames uitdagen, perspectieven laten kantelen.

Je bent een van de weinig vrouwelijke oorlogsverslaggevers, maar we horen en zien vooral mannen in de media en events, hoe verklaar je dit?
De journalistiek in oorlogsgebieden en andere lastige oorden is toch nog steeds een mannenwereld, al zijn er veel meer vrouwen dan voorheen die hun mannetje staan. Panels en media events vallen snel terug op de usual suspects. Dat zijn vaak collega's die bekend zijn uit de tv verslaggeving en de talkshows. Ergens is dat begrijpelijk, want grote namen trekken nu eenmaal meer publiek. In Nederland zijn die usual suspects overwegend mannen. De UK en VS hebben allang prominente vrouwelijke anchors/verslaggevers als Lyse Doucet, Lindsey Hilsum en Arwa Damon en die zie je dus ook terug bij allerlei discussies en programma's. Niet per se als vrouwen, maar als vakvrouwen. Het heeft denk ik ook te maken met een beperkte invulling van wat oorlogsverslaggeving is. Men hoort de journalist graag vertellen over pief paf poef in de frontlinie, of de gruwelen van IS, terwijl de verhalen uit het dagelijks leven minstens zo intens en veelzeggend zijn. 

Je schrijft nu voor het eerst een roman, hoe is dat?
Als journalist en auteur van non-fictie boeken klonk fictie zo verleidelijk. Maar het is een hele kunst om het verhaal geloofwaardig te houden en te zorgen dat de personages kloppen.  Gelukkig valt er ook veel te lachen tijdens het schrijven, vooral  als ik de hoofdpersoon de mist in laat gaan in de competitieve wereld van de oorlogsverslaggeving. Zelfspot is zo heerlijk relativerend. En tijdens het schrijven trekken natuurlijk ook al mijn eigen ervaringen van de afgelopen jaren voorbij. Dat is een bonus.

Minka Nijhuis boeken voor haar inspirerende verhaal? Bekijk dan ook haar profiel en neem contact op met ZijSpreekt.

« terug  |   deel dit artikel op: deel dit artikel op twitter deel dit artikel op facebook deel dit artikel op linkedin w
ACTUEEL CATEGORIEËN
ZIJSPREEKT IN DE MEDIA

Impressie van uitreiking regionale Vrouw in de Media Awards 2023 aan de winnaars bij regionale omroepen door initiatiefnemers Janneke van Heugten en Marga Miltenburg.

De landelijke Vrouw in de Media Award 2022 is voor Mirjam Kaijer. Ze schreef het boek 'Ik ben geen man' en ze richtte Voices for Women op waarmee ze aandacht vraagt voor meer onderzoek naar de man-vrouwverschillen in de zorg. Bekijk de impressie van de overhandiging door de initiatiefnemers Expertdatabase Vaker in de Media en Sprekersbureau ZijSpreekt.

in de media overzicht »

ZIJSPREEKT TRAINING

"Erg leerzaam, heel spannend, rustiger praten, sjaal afdoen als ik presenteer, kort en bondig zijn". Enkele reacties van vier deelneemsters na een dag hard werken aan hun presentatie op het podium. Kasteel Woerden is de vaste locatie van de training Sprankelend Presenteren van ZijSpreekt. Bekijk de impressie.